'अहिले सम्झदा आङ्ग जिरिङ्ग हुन्छ' - Naya Online

‘अहिले सम्झदा आङ्ग जिरिङ्ग हुन्छ’

13644303_505209226348171_1587378976_nराजु क्षत्री अपुरो


सन१९९७ तिर म महाराष्ट्रको नान्देड भन्ने सहरमा थिएँ । त्यो ठाउँ एउटा ब्यापारिक केन्द्रको साथै गुरुद्वाराको लागि चर्चित ठाउँ रहेछ । दिल्लिको एउटा कम्पनीले जुसर, मिक्स्चर, ग्राइन्डर मेसिन बजारमा लगाउन पठाएको थियो हाम्रो ग्रुपलाई । छत्तिसगढको रायपुरको सफलतापछि मालिकले मलाइ ग्रुप लिडर बनाएर त्यहाँ पठाएको थियो । दुई दिन हामिले बजार सर्बे गर्यौ । हामीले अहमदाबादमा सोचे जस्तो अर्डर नपाएका कारण त्यो सहर रोजेर पुगेका थियौँ । औरङ्गाबादमा सिङ्गर कम्पनीले बजार भरी आफ्नो कब्जा जमाइ सकेको रहेछ ।
सर्बेपछि हामीले राम्रो अर्डर प्राप्त गरेपछी रेल द्वारा मेसिनहरू मगाएर बजारमा सप्लाइ गर्यौ । अबको काम भने मेसिन दिएर दैनिक किस्ता असुल्नु थियो । तसर्थ अरु दुइ जनालाइ अर्को सहर पठाइयो । म र एक जना त्यही बस्यौँ ।
हाम्रो असुलि गर्ने काम साँझ चार बजेपछी मात्र हुन्थ्यो । छिटो जाँदा ग्राहकहरू धन्दा भएकै छैन पछि आउ भन्थे । त्यही भएर हामिले बेलुकापख नै साइकल लिएर बजार घुमेर दैनिक रूपमा पैसा लिएर आउथ्यौ अनि हप्ता हप्तामा मालिकलाई ड्राफ्ट पठाउथ्यौं ।
बजारमा केही खराब ग्राहकहरू पनि थिए । आज भोलि भन्दा भन्दै लट्काएर किस्ता सकिने बेला सम्म पनि आधा पनि नदिने ग्राहकको कारण हाम्रो टाउको दुखेको बिषय बनेको थियो । त्यहा छुट्टै ग्यारेज लाइन थियो । त्यहा हाम्रा झण्डै सय जति ग्राहकहरू थिए एक जना उत्तर प्रदेशबाट ब्यबसाय गर्न आएका मिस्त्रीको आफ्नै ग्यारेज रहेछ । उनी सङ्ग त एकछिन मुक्कामुक्की नै चल्यो । उनका मिस्त्रीले हामिलाइ छुटाएर कुनै ठूलो घटना हुन बाट बचाए पनि ।

त्यही अलि पर एउटा मुसलमान मोटे पनि हाम्रो ग्राहक थियो । हाम्रो टीमको अर्को ग्रुपले मालिक सम्झेर मेसिन दिएको त त्यो टायर को गोदाम बाट टायर झिकेर दिने हेल्पर पो रहेछ । मुख्य अफिस बाट फोनको भरमा टायर झिकेर दिने काम गर्दो रहेछ ।

‘जे गर्ने हो गर दिन्न ल’ भनेपछी मैले पनि गोर्खे रिस पोखेको थिएँ । पछि उसको घर पत्ता लगाएर उसकि श्रीमतीलाई सवै बेलिबिस्तार बताएँ । केही दुखेसो पोखेँ ।केही धम्कीको भाषा प्रयोग पनि गरेँ । “देखो भैया हमारा आदमि अच्छा नहि है । आप रोज आया करो मै पैसा दिया करुङ्गी” भनेपछी उनले बाकी रहेको पैसा किस्ता किस्तामा चुक्ता गरिन ।
त्यही अलि पर एउटा मुसलमान मोटे पनि हाम्रो ग्राहक थियो । हाम्रो टीमको अर्को ग्रुपले मालिक सम्झेर मेसिन दिएको त त्यो टायर को गोदाम बाट टायर झिकेर दिने हेल्पर पो रहेछ । मुख्य अफिस बाट फोनको भरमा टायर झिकेर दिने काम गर्दो रहेछ । तलब जम्मा हजार भारु मात्र यानी हाम्रो भन्दा आधा ।
मेसिन फिर्ता गर भन्दा पनि मान्दैन पैसा पनि दिदैन । त्यहापनि त्यो बेलाको युवा जोस र गोर्खे रिस प्रयोग गरेपछी बल्ल तल्ल मेसिनको बास्ताबिक मुल्य चुकाउन बाध्य बनाएँ ।
पापी पेटको लागि मान्छेले त्यो रुपपनि धारण गर्नु पर्दो रहेछ । त्यो बेला देखाएको रिस र जोस सम्झदा अचेल आफैलाइ आङ्ग जिरिङ्ग भएर आउँछ ।

नयाँअनलाइनसँग एप्समा पनि जोडिनुसक्नुहुनेछ । एन्ड्रइडको लागि यहाँ क्लिक गर्नुहोस् । त्यसैगरी हामीलाई फेसबुकट्वीटर र युट्युवमा पनि पच्छ्याउन सक्नुहुनेछ ।



सम्बन्धित शीर्षकहरु

रेखा–पवन स्रष्टा सम्मान कालीप्रसाद रिजाललाई

काठमाडौं । नेपाल स्रष्टा समाजले रेखा –पवन स्रष्टा सम्मानद्धारा वरिष्ठ कवि तथा गीतकार कालीप्रसाद...

ताप्लेजुङका थापासहित तीनजनालाई साहित्यिक पुरस्कार

चन्द्र मादेन आन्छन काठमाण्डौं । पौष १३ शनिवार, स्थानीय पेप्सीकोला टाउनप्लानिङस्थित ग्लोबल पब्लिक स्कुलको...

‘स्कुलमा कविता’को दोस्रो संस्करण माघदेखि हुने

स्वर्णिम साहित्य समाज बराहक्षेत्र-३, सुनसरीले आयोजना गर्दैआएको ‘स्कुलमा कविता’ प्रतियोगितात्मक कार्यक्रमको दोस्रो संस्करण यही...

पहिचान पुरस्कार राजु स्याङ्तानको कवितासंग्रह ‘ओ पेङ्दोर्जे’लाई

पहिचान पुरस्कार कोषले २०८०/२०८१ सालको पहिचान पुरस्कार राजु स्याङ्तानको कवितासंग्रह ‘ओ पेङ्दोर्जे’लाई प्रदान गर्ने...

लुङाको रजत वर्ष विशेषाङ्क विमोचनमा पत्रकार पुरस्कृत हुने

दमक । लुङा त्रैमासिक पत्रिकाले आफ्नो प्रकाशनको २५ वर्ष पूरा गरेको अवसरमा लुङा रजत...

अस्मिता पत्रिकाको त्यो तीन सय रूपैयाँ

राजकुमार दिक्पाल मेरा आदर्शमध्येका एक हुन्, मेरा आफ्नै बुबा । घरमा उपलब्ध पुराना कागजपत्रहरूको...

कवि विमल गुरुङको घरमा छोरो भई बस्दा

राजकुमार दिक्पाल उडेको चरी समातूँला झैँ लाग्थ्यो । प्रयास गरियो भने पानीमै आगो बाल्न...

मुन्धुम मगमगाउने कविताहरूमा घोत्लिदा

राजकुमार दिक्पाल समकालिन कविता लेखनले विम्ब विधानमा परम्परागत, निश्चित मान्यता अनि सिमाहरूबाट मुक्ति खोजिरहेछ...

सम्झनामा किसन राई

राजकुमार दिक्पाल एउटा अकल्पनीय तीतो यथार्थका बीच आज तपाईको सम्झना गरिरहनुपरेको छ किसन सर...

स्वर्णिम साहित्य समाजको पाँचौ साधारणसभामा सर्जक सम्मान र मातृभाषामा कविता

सुनसरी, ६ असोज । स्वर्णिम साहित्य समाज, वराहक्षेत्र ३ नडाहाले शनिबार पाँचौ वार्षिक साधारणसभाको...